OTOBÜSLERDEKİ ENGELLİ RAMPASI

Düzce Belediyesi denetimli halk otobüslerinde çalışan şoförler yolculuk yapan engellilerin otobüsteki engelli rampasından yararlanmaları için yardımcı oluyorlar. Düzce Postası yazarı Harun Can Şerbetçi otobüste gözlemlediği olayı sütunlarına taşıdı. Harun Can Şerbetçi’nin yazısını aynen aktarıyoruz.

İşte böyle olmalı...

Hepimizin birer potansiyel engelli adayı olduğumuzu, yarın başımıza ne geleceğini bilmediğimiz bir hayat yaşadığımızı unutmamız gerektiğini hatırlatarak yazıma başlamayı uygun gördüm.

Günümüzde, Düzce'de engelli insanlarımız için elden ne geliyorsa yapılsa da yine de eksik gedik bitmiyor.

Halkımız ise engellilere elden geldiğince yardımcı olsada yine de zaman zaman zorda kaldıklarını şahit olmaktayız.

Artık insanlarımız daha duyarlı. "Her engelli bizim insanımız" düşüncesinin gün geçtikçe  yaygınlaşmakta olduğunu görmek de bizi ziyadesi ile memnun ediyor.

Engellilerin en zorlandığı yerlerden biri ise halk otobüsleridir. Bu insanlar için rampalı ve hidrolik eğimli otobüslerimiz ise hizmet vermekte. Düzce belediyesinin yeni nesil bu otobüslerinde engelli rampası çok iyi. Ancak engelli otobüse inerken- binerken birilerinin  bu rampayı aşağı indirmesi daha sonra da kaldırmak gibi zorunluluk var. Aynı şekilde engelli insanlarımızın inmesi gerektiğinde de yine rampanın yeniden açılması zorunlu. 

Eğer engelli insanın yanında refakatçısı yoksa yandı dürüm helva. İş o zaman duyarlı vatandaşlara düşüyor.

Aslında iş halk otobüsü şoförlerine düşmekteyse de bunu bir çoğu yapmıyor. Ben iyi bir halk otobüsü yolcusuyum. Evime halk otobüsüyle, iş için, bir çok şey için halk otobüsü kullanmaktayım.

İyi de gözlemciyimdir ayrıca.  Öyle sıradan yolcu değilim. Sürekli çevremi, olanı biteni de iyi takip ederim.

Galiba bu işi bu yüzden iyi yapıyorum. Görerek, bakarak, araştırarak ve sorarak yazdığım için her şeyin tam bam telinden vurma gibi bir kabiliyete sahip oldum. Tabi ki, önce Allahın izniyle sonra da Düzce Postası Gazetesinin bana verdiği imkan sayesinde.

Sürekli kullandığım bu otobüs yolculukları sırasında hiç bir zaman rastlamadım bir şoförün bir engelli için direksiyondan kalkıp rampayı kaldırdığını.

Dün ise Beyciler hattında, Çavuşlar TOKİ de yalnız yaşayan engelli ağabeyimiz Düzce'ye gelmek için aracıyla durakta beklemekteydi. Bu engelli ağabeyimiz pek sık şehir merkezine gelmez. Ama zaman zaman gelmek isteyince halk otobüsü durağında bekler, vatandaşlar engelli rampasını kaldırıp bu insanı otobüse bindirir, gelişte de yine vatandaşların yardımıyla iner.

İşte bu sefer öyle olmadı. Şoför kardeşim durağa yanaşır yanaşmaz, direksiyondan indi, rampayı açtı, engelli ağabeyimizi otobüse bindirdi, yerine yerleştirdi.

Alışılmış şey değildi bu olan.  Hayranlıkla izledim bu genç halk otobüsü şoförünü. İnanın çok duygulandırdı beni bu sürücü kardeşim.

Bu sürücü kardeşimiz, Düzce merkeze gelince, durağa iyice yanaştı, körüğü indirdi,  yine direksiyondan kalkıp geldi, rampayı açtı ve engelli ağabeyimiz indirdi.

Ben de bu güzel, örnek davranışı telefonumun kamerasıyla çekerek buradan hem resimli hem yorumlu dile getirmek istedim.

Tebrik ederim şoför Yusuf Keleş kardeşim. İyi şoför olmak için iyi araç kullanmak yetmiyor. Duyarlı olmak da gerekli.

Evet bu halk otobüsü şoförü herkese örnek olsun diye düşündüm.

Engelli olmayı kimse istemez. Bu alın yazıdır. 

O nedenle herkes duyarlı olmak durumundayız. Hele bir de hizmet sektöründeysek.

Bence Yusuf Keleş örnek bir sürücü, özverili ve duyarlı bir insan. 

Kendisini bir kez daha gönülden tebrik eder, tüm engelliler adına şükranlarımı ifade etmek isterim.